Laudy Andrade Ribeiro (24) bracht als kind zo veel tijd door in ziekenhuizen dat ze niet moest denken aan werken in de zorg. Totdat verpleegkundigen haar erop attendeerden dat ze met haar ervaring en talenten een aanwinst zou zijn. Nu werkt ze als verpleegkundige bij het Reinier de Graaf Gasthuis op de afdeling Gastro-entrologische chirurgie/Maag-, Darm en Leverziekten.
Waarom moest je als kind zo vaak naar het ziekenhuis?
“Toen ik negen jaar was, is jeugdreuma en een bloedziekte geconstateerd. Vervolgens moest ik elke week naar het ziekenhuis en werd ik regelmatig opgenomen, soms zelfs voor een periode van zes maanden. Ik ben zo ongeveer opgegroeid in het Sophia Kinderziekenhuis en heb alles wel gezien, van ‘gewone’ verpleegafdeling tot IC. De vorm van jeugdreuma die ik heb, gaat ook niet meer over. Ik wist dus als kind al dat ik mijn hele leven veel in het ziekenhuis blijf komen. Om dan ook nog eens in de zorg te gaan werken… dat leek me niets.”
Toch veranderde je idee daarover. Hoe kwam dat?
“Ik sprak met de verpleegkundigen eens over de keuze voor een vervolgopleiding. Ik zat toen in 5 havo en wist niet wat ik daarna wilde doen. Ze zeiden: ‘Is verpleegkundige niet iets voor jou?’ Ze vonden me zorgzaam en gaven aan dat ik altijd zo goed kon omgaan met jongere kinderen op de afdeling die het spannend vonden in het ziekenhuis. Ik had er nooit zo bij stilgestaan dat dit een kwaliteit was die ik zou kunnen inzetten in mijn werk. Het gesprek zorgde ervoor dat ik me toch ging verdiepen in het vak. Intussen werk ik alweer bijna twee jaar als verpleegkundige.”
Helpt het in je werk, dat je veel ervaring hebt als patiënt?
“Tijdens de opleiding merkte ik wel dat ik daardoor een voorsprong had. Tegelijkertijd was het voor mij een mooie les om alles eens vanuit de andere kant te bekijken. Als tiener mocht ik op een gegeven moment zelf beslissingen nemen - daarvoor deden mijn ouders dat - en vond ik weleens dat het lang duurde voordat ik antwoord kreeg. Intussen weet ik dat men achter de schermen wel met de patiënt bezig is, maar dat het soms even duurt omdat er moet worden overlegd of omdat een bepaalde uitslag nog niet binnen is.”
Welke talenten heb je die goed van pas komen in de zorg?
“Ik kan goed plannen, dat leerde ik als kind omdat ik mijn schoolwerk moest combineren met al die ziekenhuisbezoeken. In de TMA Talentenanalyse herkende ik ook de talenten ‘verbindend’ en ‘gelijkwaardig’: mensen komen snel naar me toe. Dat ik benaderbaar ben voor zowel patiënten als collega’s en stagiairs is iets waar ik niet zo bij stilstond, maar wat ik nu kan zien als een kwaliteit. Een ander talent wat naar voren kwam, is ‘volhardend’. Ik streef altijd naar een goed eindresultaat en de beste zorg. Ik loop graag een stapje harder als ik collega’s of patiënten kan helpen.”
Is dat laatste ook je valkuil?
“Ja, want ik kan goed tegen anderen zeggen dat ze lekker naar huis moeten gaan, maar zelf vind ik het lastig om te stoppen. Ik leef ook heel erg mee met patiënten of collega’s en zie het best snel als er wat aan de hand is, soms al voordat iemand dat zelf doorheeft. Dat is soms lastig, want dan neem ik het mee naar huis. Al heb ik in de afgelopen jaren wel meer geleerd los te laten.”
Waar krijg je energie van in je werk?
“Als de mensen om me heen - collega’s en patiënten - blij zijn en zich op hun gemak voelen. Wat me opvalt is dat de meeste mensen mij die gezellige of vrolijke zuster noemen. Ik probeer er ook altijd wat humor in te gooien, natuurlijk op een passend niveau. De ene keer huil ik mee, de andere keer lachen we samen keihard.”
Ben je bezig met je persoonlijke ontwikkeling en hoe jij jezelf wilt gaan ontwikkelen?
“Zeker, want ik vind het belangrijk om verder te groeien als persoon en als verpleegkundige. Ik ben sinds een tijdje regieverpleegkundige. Ook heb ik verschillende trainingen gevolgd, zoals ‘cruciale gesprekken’ om mensen direct aan te spreken en minder over me heen te laten lopen. Ik mag iets eerder mijn grenzen aangeven. Verder vind ik het leuk om naast mijn werk van alles te regelen. Zo ga ik over de scholing voor het team en ik ben met de teamleider bezig om een symposium op te zetten. Dan komt dat plan- en organiseertalent goed van pas! Op de lange termijn wil ik misschien wel kinderverpleegkundige worden, maar dat komt nu nog iets te dichtbij. Wat ik wel zeker weet, is dat ik het werken in de zorg wil combineren met het onderwijs; ik zou graag lesgeven op de opleiding hbo-v. Nog twintig jaar aan het bed staan, is te zwaar vanwege mijn jeugdreuma. Dit zou een mooie combinatie zijn.”
Op de Dag van de Verpleging, ook wel Dag van de Zorg, worden zorgmedewerkers in het zonnetje gezet. Het is elk jaar op 12 mei, omdat dit de geboortedatum is van Florence Nightingale (1820-1910). Zij wordt beschouwd als grondlegster van de moderne verpleegkunde. Wil je meer informatie over TMA in de zorg? Mail zorg@tma.nl